Akyaka – Zeytinlik

Otobüsle İzmir’den Akyaka’ya geldim. Otobüs Akyaka kavşağını kaçırdı ve daha sapa bir yerde indim. Akyaka’ya ulaşmak için bir dolmuşa, sonra da Akyaka’dan geçen bir arabaya binmem gerekti. Beni arabasına alan aile, rotam üzerinde olan Sarnıç Köyüne doğru gidiyormuş. Israr ettiler beraber gitmek için ancak alışveriş yapacağımı belirterek Akyaka merkezde beni indirmelerini rica ettim.

Önce çarşıya gittim ve alışveriş yaptım. Birkaç nektar, protein bar, yara bandı aldım. Su haricinde eksiğim kalmamıştı, bunu da rotaya girmeden hemen önceki çeşmede halledecektim.

Aslında ilk günü Akyaka orman kampında geçirmek konusunda bir düşüncem vardı ancak kamp hakkındaki olumsuz yorumlar nedeniyle (kalabalık, imkanlar yetersiz ve çadırlarda elektrik yok) geceyi burada geçirmek yerine rotaya girip ilerleyebildiğim ilerlemeye karar verdim. Alışveriş sonrası yürüyüşe başladım. Akyaka‘nın hemen çıkışında halk pazarından sonra sağa saparak bir orman yoluna girdim.

Vakit ilerlemiş, saat 16:00’ya yaklaşıyordu ancak patikanın güneş alan kısımları oldukça boğucuydu. Bu nedenle uzun kollu gömleğimi ve uzun kollu pantolonumu giymedim. Değil gömlek ve pantolon giymek, terden dolayı gözlük takmak dahi zordu. Rota 1 km kadar düz ve rahat devam ettikten sonra yol eğimi arttı ve sıcakla da birleşince yorucu olmaya başladı. Böylece rotadaki ilk yokuşla tanışmış oldum. İşaretlemeler genel olarak zayıftı ve GPS cihazım olduğu için rotadan sapsam da yoluma devam etttim.

Tırmanıştan sonra rota alçalmaya ve yabanileşmeye başladı. Bir yerleşime ulaştım, devam ettim. Teraslanmış, kamp için uygun olan otluk bir alandan geçtim. Kamp için uygundu ancak güneş henüz yukarıda olduğu için ve iyi hissettiğim için devam etmeye karar verdim. Hemen ilerisinde bir ev varmış, köpeği peşimden epey havladı. Tekrar evler olan bir yerden geçtim ve güzel manzaralı bir yerde kısa bir mola verdim.

Devam ettim, bir dere yatağından daha geçerek sert denebilecek kısa bir çıkışa başladım. Sırt hattına bağlandığım yerde işaretleri göremediğim için 200 metre boşa yürümek durumunda kaldım ve yorucu oldu. Tekrar bir zeytinliğe ulaştığımda güneşin batmasına yaklaşık 1 saat vardı.

Uygun kamp yeri bulana kadar birkaç kilometre yürürüm diyerek başladığım kısa yürüyüş 9 kilometreyi geçmişti ve artık ilk günü burada sonlandırmaya karar vermiştim. Ocağımı yaktım, çadırımı kurdum. Şu an saat 21:00 herhangi bir problem yok. Baykuşlar ötüyor. Yarın önce Turnalı’ya ulaşmak, sıcakta dinlene dinlene yürüyerek Sarnıç Köyüne varmak ve akşam serinliğinde Akbük koyuna olabildiğince yaklaşmak istiyorum.

Ertesi gün ise Akbük’ten geçerek, Ören yerleşimine varmayı ve bir gece burada kalmayı planlıyorum. Ören – Türkevleri arasını daha önce yürümüştüm. Bu kısmı dolmuşla geçerek, sabah erkenden yanmış sarp tepeleri aşıp sıcağa kalmadan Bozalan Köyüne varmak istiyorum.